ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Η Εβελίνα Κυράστα μιλά πρώτη φορά (η ίδια) για τον εαυτό της

Έχεις διαβάσει για την Εβελίνα Κυράστα, όταν όλοι μιλούσαν για εκείνη, χωρίς εκείνη. Σήμερα θα γίνει το ορθολογικό του πράγματος. Θα μιλήσει η ίδια, για τη ζωή της, που εμπεριέχει πολλές περισσότερες ''ταυτότητες'' από αυτή της κόρης του αείμνηστου Γιάννη Κυράστα και της συζύγου του Μιχάλη Κωνσταντίνου. Ενδεχομένως αυτές να ήταν που την προσδιόρισαν σε ένα μεγάλο βαθμό, αλλά δεν ήταν οι μόνες.

Από την Ανδρονίκη Μπάκουλη

Θα σου πω με ειλικρίνεια πως το λανσάρισμα του limeandlife.com, του site που έχει την υπογραφή της, μου πρόσφερε την ευκαιρία να ξαναβρεθώ με έναν πολύ γλυκό και αισιόδοξο άνθρωπο. Από αυτούς που θέλεις να έχεις στη ζωή σου, αν πιστεύεις στις ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις. Πριν προχωρήσω στο προκείμενο, θα μου επιτρέψεις να σου διηγηθώ μια ιστορία. Σχετική και άκρως κατατοπιστική για τη σημερινή μας καλεσμένη.

Το κοριτσάκι με τα κοτσιδάκια

Ο πατέρας μου, που λες, ήταν αθλητικός συντάκτης το πάλαι ποτέ. Τότε που ο Γιάννης Κυράστας ξεκινούσε την καριέρα του, ως ποδοσφαιριστής. Έγιναν φίλοι, του επιπέδου να προτείνει ο Κυράστας να με βαπτίσει. Αυτό προκάλεσε ένα μεσανατολικό στο σόι, του επιπέδου να αποκτήσω όνομα, στην εκκλησία, όταν ήμουν 2 χρόνων. Να στο δώσω και πιο απλά, ήμουν σε ηλικία που πήγα τρέχοντας στην κολυμπήθρα και φώναζα ”μπάνιο, μπάνιο”. Η ζωή τα έφερε έτσι που ”έχασα” μικρή τον πατέρα μου και ”χάθηκα” με τους φίλους του. Fast forward 20 χρόνια μετά, σε ένα ξεσκαρτάρισμα μετακόμισης, βρήκα κάτι φωτογραφίες στις οποίες έπαιζα με ένα κοριτσάκι που -επίσης- είχε κοτσιδάκια. Δεν είχα άλλη σχετική ανάμνηση από αυτό το παιδάκι και όταν ρώτησα τη μητέρα μου, μου εξήγησε πως ήταν η Εβελίνα. Στην επικοινωνία που είχαμε, για τη συζήτηση που θα διαβάσεις, της διηγήθηκα την ιστορία που μόλις σου είπα. Της ζήτησα να δώσει χαιρετίσματα στη μητέρα της. Λίγη ώρα αργότερα, μου έστειλε το εξής μήνυμα: ”Η μητέρα μου συγκινήθηκε πολύ. Μου είπε πως ήταν αγαπημένοι φίλοι. Τελικά, η ζωή κάνει κύκλους μερικές φορές, πέρα από τις ανηφόρες και τις κατηφόρες”. Αυτή, εν πολλοίς, είναι η Εβελίνα.

Στη ζωή μου έκανα τα πράγματα λίγο ανάποδα

Ως παιδί δεν φανταζόταν κάπως συγκεκριμένα τον εαυτό της ως ενήλικα. ”Στη ζωή μου δεν έκανα μεγαλεπήβολα σχέδια και αυτό είναι κάτι που μου έμαθε ο μπαμπάς μου. Θα έλεγα ωστόσο, πως γενικά έγιναν λίγο ανάποδα τα πράγματα. Τα πήγα λίγο ανάποδα τα πράγματα. Δηλαδή; Πρώτα έκανα τα παιδιά μου (2005, 2008) και μετά παντρεύτηκα. Δεν είχε μια φυσιολογική ροή η ζωή μου”.

Μια στάση εδώ. Εννοεί πως δεν ήταν φυσιολογική, κατά τα στερεότυπα και τα κοινωνικά ”πρέπει”. ”Σύμφωνα με τα δεδομένα της εποχής”, διευκρινίζει. Γιατί κατά τα άλλα, είναι ευτυχισμένη σύζυγος, παντρεμένη ”με τον έρωτα της ζωής μου” και μητέρα τριών υπέροχων αγοριών. Με τον Μιχάλη δηλαδή, τέσσερα; Γελάει και λέει ”ο τρόπος με τον οποίον εξελίχθηκαν τα πράγματα, η ανατροπή που είχαν, ήταν και το ωραίο της υπόθεσης. Σίγουρα ήταν αυτό που με σκληραγώγησε, διότι ως παιδί ήμουν πολύ προστατευμένο. Ουσιαστικά, ζούσα σε μια γυάλα, έως το σημείο που ήλθαν τα πάνω, κάτω με τον μπαμπά μου”. Ο Γιάννης Κυράστας ‘έφυγε’ την 1η Απριλίου του 2004. ”Έκτοτε, ήταν μεγάλα τα μαθήματα που πήρα. Ήμουν στο Οικονομικό της Νομικής και με το που τελείωνα, έμεινα έγκυος. Τότε ήταν που πήρα την απόφαση να αφιερωθώ στο παιδί μου. Αφότου απέκτησα και τον τρίτο μου γιο, στα 36, γεννήθηκε η επιθυμία, η ανάγκη αν θες να κάνω κάτι δημιουργικό”. Ήταν το limeandlife.com.

Η ιδανική σχέση και το πρότυπο της μάνας

Τη ρώτησα αν η απόφαση της να κάνει απόλυτη προτεραιότητα τα παιδιά της, είχε να κάνει με τις τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις που είχε. ”Μεγάλωσα σε μια ευτυχισμένη οικογένεια, με ένα πρότυπο ζευγαριού που στο μυαλό μου είναι υπόδειγμα. Θεωρώ πως ελάχιστα ζευγάρια είναι όπως ήταν εκείνοι. Ακόμα το βλέπω έτσι, ειδικά τώρα, που έχω μεγαλώσει κιόλας, και βλέπω πόσο δύσκολες είναι οι σχέσεις. Βλέπω σχέσεις φίλων μου, τι συμβαίνει πλέον, στην κοινωνία και θεωρώ ότι οι γονείς μου ήταν από τα ελάχιστα ζευγάρια που ξέρω και ήταν τόσο αγαπημένα. Η επικοινωνία που είχαν σε όλα τα θέματα -στοιχείο που λείπει στη σύγχρονη εποχή- ήταν μοναδική. Όπως και η κατανόηση, η στήριξη και ο σεβασμός. Η μητέρα μου έβαζε πάντα τον εαυτό της τελευταίο, σε ό,τι είχε να κάνει με τις ανάγκες ή τις προτεραιότητες της οικογένειας. Για εμένα, αυτό ήταν το πρότυπο. Θέλω να πω ότι εκεί φαίνεται μια μάνα και μια γυναίκα. Μου έλεγε πάντα, πως ‘όταν γίνεις μάνα, θα βάζεις τον εαυτό σου πάντα τελευταίο, γιατί έχουν άλλοι προτεραιότητα’. Έτσι κινήθηκα”.

 

Η μοναδικότητα της σχέσης που είχαν ο αείμνηστος Γιάννης Κυράστας, με τη γυναίκα της ζωής του, τη Ρούλα ήταν ευλογία στο μυαλό της Εβελίνας, από όταν ήταν παιδί. Έγινε ”βάρος”, όταν ήλθε η ώρα να δημιουργήσει τις δικές της σχέσεις, υπό την έννοια του ότι επρόκειτο για εξαίρεση;

”Όλα εξαρτώνται από τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου”, διαβεβαιώνει, ”όταν είσαι στο ίδιο μήκος κύματος και θέλετε τα ίδια πράγματα, δεν είναι δύσκολο. Δύσκολο γίνεται όταν εσύ θέλεις κάτι και ο άλλος θέλει κάτι διαφορετικό”.

Δύσκολο ωστόσο, είναι να βρεις και κάποιον με τον οποίον θα έχετε τα ίδια ”θέλω”, την ίδια χρονική στιγμή. ”Είναι και θέμα τύχης. Μπορεί να ψάχνεις και να μη σου τύχει ποτέ. Θεωρώ ότι ένας άνθρωπος που μπορεί να ζήσει με τον έρωτα της ζωής του, είναι τυχερός. Είναι δώρο. Και δεν ξέρεις πώς ή πού μπορείς να βρεις αυτό το δώρο. Μπορεί να το συναντήσεις σε ένα super market. Συμβαίνει απρόοπτα. Δεν ξέρεις από πού θα σου έλθει”.

Διερωτήθηκα, μεγαλοφώνως, αν νιώθει ευλογημένη και για το γεγονός ότι βρήκε το δικό της δώρο, στο περιβάλλον που ήταν προέκταση της οικογενείας της. Σε έναν χώρο που δεν τον λες και πολύ εύκολο, σε ό,τι αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. ”Ναι, είναι δύσκολος ο χώρος, του ποδοσφαίρου, κυρίως γιατί οι ποδοσφαιριστές μένουν για πάντα παιδιά”. Θα φταίει το σορτσάκι που φορούν. ”Και η μπάλα που κλωτσάνε”, προσθέτει, πριν ομολογήσει ότι ”αυτοί είναι οι λόγοι που υπάρχει μια δυσκολία παραπάνω. Αν θες όμως, το βρίσκεις. Δεν το βρίσκεις; Εδώ βρίσκεις άλλα κι άλλα”.

Ο Γιάννης πήρε το όνομα και τη χάρη του μπαμπά μου

Η κατάσταση στο σπίτι, είναι κάπως ιδιάζουσα. Μια στιγμή, να σου εξηγήσει. ”Τον Απρίλιο του 2004 ‘έχασα’ τον μπαμπά μου. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, έμεινα έγκυος και Σεπτέμβριο του 2005 γέννησα τον πρώτο γιο μου, τον Γιάννη. Τον Απρίλιο του 2008 ήλθε ο Ανδρέας και τον Νοέμβριο του 2014 αποκτήσαμε τον Νικόλα. Άρα, όπως καταλαβαίνεις είμαι σε μια ανδροκρατούμενη οικογένεια”. Πώς είναι να ζεις με τέσσερα παιδιά -δεδομένων των όσων είχαμε ήδη πει; ”Να σου πω ότι το μεγαλύτερο είναι και το χειρότερο (γελάει). Έχει μεγαλύτερη εμπειρία από τα άλλα, περισσότερη πονηριά, τα έχει όλα (ξεκαρδίζεται)”.

Τι βλέπει στα παιδιά της από τα στοιχεία των γονιών της; ”Ο μεγάλος πήρε το όνομα του πατέρα μου, πήρε και τη χάρη. Είναι πολύ σοβαρός, δεν εκφράζεται εύκολα. Είναι ‘κλειστός’ ως άνθρωπος, αλλά όταν συνδεθεί με κάποιον τα δίνει όλα. Μου θυμίζει πάρα πολύ τον μπαμπά μου, σε συμπεριφορά, ενώ έτσι είναι και ο άνδρας μου. Δεν εκδηλώνεται πολύ. Είναι πιο ουσιαστικός και αυτά που νιώθει, δεν τα εκφράζει εύκολα”. Να υποθέσω πως τα δείχνει με πράξεις. ”Έτσι. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Γιατί ξέρεις πως τα λόγια που δεν γίνονται πράξεις, δεν έχουν ουσία”.

Οι δύο μικρότεροι γιοι της οικογενείας είναι πιο πολύ Ρούλα. ”Η μητέρα μου είναι πρότυπο, από τον τρόπο που χειρίστηκε πολλές καταστάσεις στη ζωή της, από τη δύναμη που έδειξε. Είναι μια κρυφή δύναμη. Μέσα όμως, σε όλα έχει μια νότα αισιοδοξίας που δύσκολα συναντάς σε άνθρωπο που έχει περάσει πολύ δύσκολα και αρκετά δύσκολα πράγματα. Η μαμά μου μας μιλούσε πολύ”. Όπου ”μας”, σε εκείνη και την κατά 15 χρόνια μικρότερη της, Βέρα. ”Μας υπερανέλυε τα πάντα. Αυτό είναι κάτι που κάνω και εγώ στα παιδιά μου. Την αισιοδοξία και τη χαρά της, τα έχουν πάρει και ο Ανδρέας, αλλά και ο Νικόλας. Δηλαδή, είναι δυο παιδάκια που θα ξυπνήσουν το πρωί με το χαμόγελο, όπως κάνει και η μητέρα μου. Ο άλλος είναι πιο σοβαρός”. Για να κρατά τις ισορροπίες. ”Ναι (γελάει), είμαστε πολύ ισορροπημένοι”.

 

Η Ρούλα Κυράστα είναι πια, πτυχιούχος ψυχολόγος και ασχολήθηκε με τη συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη που αφορά το οικογενειακό περιβάλλον. Κάτι που δεν το λες τυχαίο. ”Γράφει και στο site” αποκαλύπτει η Εβελίνα, πριν τη ρωτήσω αν οι σπουδές που αποφάσισε να κάνει η μητέρα της, μόλις πριν λίγα χρόνια, λειτούργησαν στο μυαλό της και ως κίνητρο για τη δική της προσπάθεια. ”Πέρασαν αρκετά χρόνια, μέχρι να ξεκινήσει να βρίσκει τα πατήματα της. Πέραν του ότι ‘έπεσε’ πάνω μας, ώστε να καλύψει το -δυσαναπλήρωτο- κενό, έπαιξε μεγάλο ρόλο και το είδος της σχέσης που είχε με τον μπαμπά μου. Όταν έχεις μια τόσο ιδιαίτερη σχέση και την έχεις βιώσει, όπως τη βίωσαν αυτοί οι άνθρωποι, είναι ακόμα πιο δύσκολο να πας μετά ένα βήμα παραπέρα.

Δόξα τω Θεώ, μετά από τόσα χρόνια νομίζω ότι είναι λίγο καλύτερα, γεγονός που με χαροποιεί πολύ, γιατί θέλω να τη βλέπω να είναι καλά”. Σχολιάζω πως είναι νέα γυναίκα. ”Πολύ νέα γυναίκα, Νίκη. Ήταν 42 χρονών” λέει η Εβελίνα. Χωρίς να ολοκληρώνει. Παρατηρώ ότι δεν ολοκληρώνει ποτέ αυτές τις προτάσεις που αφορούν τη βίαιη αποκοπή από τον πατέρα της. Δεν επιλέγει ρήμα, για να προσδιορίσει αυτό που συνέβη, ό,τι έζησε. Περιορίζεται στο να χρησιμοποιεί παρελθόντα χρόνο. Συνεχίζει, εξηγώντας πως ”είναι λογικό να προχωρήσει η μητέρα μου, γιατί μεγαλώνει και η αδελφή μου και κάποια στιγμή θα κάνει τη δική της ζωή”.

Ο ορισμός της λέξης ”φιλία”

Η Βέρα σήμερα, είναι 22 χρόνων και ασχολείται με το marketing. ”Είναι πανέξυπνη, κούκλα και πολύ δραστήρια. Δεν τη φοβάμαι καθόλου” εξηγεί, ”φουσκωμένη” από την υπερηφάνεια της μεγάλης αδελφής για τη βενιαμίν της οικογενείας. ”Τώρα καλύπτουμε το χρόνο που δεν μας άφηνε να είμαστε κολλητές, όταν ήμασταν μικρότερες. Αυτό ήταν ανέφικτο όταν η Βέρα ήταν 9 και εγώ 24.

Πλέον είναι μια από τις καλύτερες φίλες μου”, όπως και η Δήμητρα Παθιακάκη (κόρη του αείμνηστου Γιάννη Παθιακάκη, κουμπάρου του Γιάννη και της Ρούλας), αλλά και η κουμπάρα της, η Κέλυ. ”Βέβαια, από το 2009 που έχω μετακομίσει στην Κύπρο, έχω δημιουργήσει και εδώ φιλίες με ανθρώπους που μου έχουν σταθεί και με τους οποίους νιώθω πως μπορώ να είμαι ο εαυτός μου, χωρίς να με παρεξηγήσουν. Γιατί για εμένα, αυτό είναι φιλία” και τα κύρια συστατικά ”είναι η ευθύτητα και η ειλικρίνεια.

Μπορεί να πουν πως είμαι στρίγγλα κάποιες φορές, γιατί είμαι πολύ ευθύς. Προτιμώ όμως, να σε στενοχωρήσω με το να σου πω κάτι που πιστεύω παρά να σου πω ένα ψέμα. Αυτό δεν το αντέχω”. Με τα χρόνια, βελτιώνει τον τρόπο που εκφράζει την αλήθεια της; ”Είναι κάτι που με ενδιαφέρει, γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύ σημαντικές στη ζωή μου. Καθορίζουν τη διάθεση μου. Δίνομαι πολύ στις φιλίες μου. Δεν θέλω να παίρνω ό,τι δίνω. Αυτό είναι συναλλαγή όχι φιλία. Εγώ δίνω και περιμένω πως ο άλλος θα το εκτιμήσει”. Πόσους έχει γνωρίσει που αντέχουν την αλήθεια; ”Ελάχιστους. Και συνήθως αυτοί που λένε ‘θέλω ειλικρίνεια από τον άλλον’ δεν το εννοούν.

Μπορεί να το κάνω και εγώ, αλλά στο τέλος της ημέρας, υπάρχουν οι άνθρωποι που όταν συμβαίνει κάτι κοιτούν μέσα τους και αυτοί που αναζητούν άλλον να επιρρίψουν την ευθύνη. Αν θες να γίνεις καλύτερος, οφείλεις να κοιτάς προς τα μέσα σου”. Αυτές είναι σκέψεις που κατά πάσα πιθανότητα θα διαβάσεις -αναπτυγμένες- στη στήλη της, με τίτλο The lime diary ”στην οποία γράφω ό,τι μου κάνει εντύπωση”.

Τι συνέβη το πρωινό της 17ης Σεπτεμβρίου;

Μόλις επισκεφτείς το limeandlife.com που φέρει -σε απόλυτο βαθμό- την υπογραφή της Εβελίνας, θα μάθεις πως η ιδέα του προέκυψε ”ένα σαββατιάτικο πρωινό του Σεπτέμβρη”. Αυτό της 17ης Σεπτεμβρίου του 2016. Τι είχε γίνει ειδικά εκείνο το πρωινό; ”Ήταν αυτό που είπα σε μια φίλη μου πως έχω αποφασίσει τι θέλω να κάνω. Μου σύστησε έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να με βοηθήσει. Ήταν η Έλενα Σιαφάκα, αρχισυντάκτρια, πια, του site. Μέχρι τότε δεν την ήξερα. Από εκείνη την ημέρα έγινε ο φύλακας άγγελος μου.

Στην πρώτη μας επικοινωνία, πιστεύω ότι είπε ‘ποια είναι αυτή η τρελή που θέλει να κάνει site’ (γελάει). Δεν πιστεύω πως είχε πειστεί ότι σοβαρολογούσα. Όταν ολοκλήρωσα με την παρουσίαση της ιδέας, μου είπε ‘προχώρα και εγώ είμαι εδώ’. Αυτό ήταν! Από τότε μιλούσαμε κάθε μέρα για το πώς θα στηθεί το site, για τεχνολογικά ζητήματα. Για όλα. Δεν είχε την παραμικρή υποχρέωση τότε να με βοηθήσει. Δεν με ήξερε και από χθες. Ήταν εκείνη που με την εμπειρία της, μου έδωσε την ασφάλεια να προχωρήσω. Το ‘ναι θα το κάνω’ που είπα, οφείλεται στην Έλενα”.

Διευκρίνισε ότι ”από τότε που γέννησα τον Νικόλα σκεφτόμουν πως όταν ‘ξεπεταχτεί’ λίγο ο μικρός μου, θα ήθελα να κάνω κάτι για εμένα, που να είναι δημιουργικό και να προσαρμόζεται στο πρόγραμμα μου ως συζύγου και μητέρας. Να μην εκτοπίζει δηλαδή, τις προτεραιότητες μου. Είχα διαπιστώσει πως στην Κύπρο δεν υπάρχει κάτι σε γυναικείο site που να μην ασχολείται και με τον ‘κίτρινο’ Τύπο και αποφάσισα να προχωρήσω με μια επιλογή θεμάτων που πραγματικά με ενδιαφέρουν”.

Πώς προέκυψε το Lime and Life, ως τίτλος; ”Ήθελα μια ιστοσελίδα που να ‘χει μόδα, να αφορά το lifestyle, αλλά χωρίς να περιέχει αυτήν την -παρωχημένη- λέξη. Κράτησα λοιπόν, το life και σε ό,τι αφορά το lime, είναι ένα χρώμα που χρησιμοποίησα και στο γάμο μου. Ανήκει στα αγαπημένα μου, χωρίς να ξέρω το γιατί. Επειδή είναι εύηχο το lime and life, ουσιαστικά αλλάζει μόνο ένα γράμμα, σκεφτήκαμε πως αυτός θα ήταν ένας καλός τίτλος. Ήταν και κάτι πιο προσωπικό”.

Ο Μιχάλης Κωνσταντίνου θα έγραφε editorial

Τι της είπε ο σύζυγος της, όταν του ανακοίνωσε τα μαντάτα; ”Επειδή ξέρει πόσο πεισματάρα είμαι δεν είπε κάτι. Στην αρχή βέβαια, του είπα πως θέλω να κάνω κάτι για να περνώ την ώρα μου. Τώρα που με βλέπει να είμαι από πάνω, 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, μου λέει ”είπες ότι θα κάνεις κάτι, να περνάς την ώρα σου. Δεν είπες πως θα κάνεις κάτι για να περνάς τη μέρα σου και να μη σε βλέπουμε” (γελάει)! Με στήριξε πολύ, αλλά από την πρώτη στιγμή του εξήγησα πως θα ήθελα ό,τι κάνω, να το κάνω μόνη μου” χωρίς δηλαδή, να βάλει ‘πλάτη’ ο Μιχάλης, ως προς την προώθηση -μεταξύ μας, θα αρκούσε μια λέξη, που ωστόσο, δεν θα πει.

 

Αν του έδινε μια στήλη στο site, τι θα έγραφε; ”Αθλητικά! Τι άλλο; Αλλά δεν νομίζω να καθόταν να γράψει. Είναι κάτι που δεν του αρέσει”. Ακούω από την άλλη άκρη της γραμμής ”θέλεις να γράφεις στο site;” και ένα ”εγώ;” από το υπερπέραν, πριν επανέλθει η Εβελίνα με το ”αν θα έγραφες τι θα έγραφες;” και για να καταλήξει η ίδια στο ”πώς να γίνεις το πρότυπο πατέρα”, με μια μπάλα ποδοσφαίρου για παρέα. Ο Μιχάλης της έλεγε την ίδια ώρα, πως ευχαρίστως θα έγραφε editorial. Οπότε ετοιμαστείτε. Έως τότε, στο limeandlife.com ”που είναι προσαρμοσμένο πάνω στα δικά μου ενδιαφέροντα, γιατί πιστεύω στην προσωπική σφραγίδα” θα βρεις τα εξής: ”Μόδα, για την οποία τρελαίνομαι, ομορφιά που αφορά όλες τις γυναίκες, θέματα για γονείς, για δραστηριότητες που μπορείς να κάνεις με τα παιδιά σου, θέματα για σχέσεις, για ταξίδια”. Οι προτάσεις είναι για όλα τα βαλάντια; ”Ναι. Υπάρχουν λύσεις για όλους”. Αυτό που δεν έχει είναι το ‘κίτρινο’. Ούτε λίγο από Survivor; ”Έχουμε βάλει νέα των celebrities από το star system της Αμερικής. Όχι από την Ελλάδα και την Κύπρο”, ξεκαθαρίζει.

Πώς φαντάζεται το= πέμπτο της παιδί, σε ένα χρόνο από τώρα; ”Ξέρεις τι θα με έκανε πραγματικά χαρούμενη; Να έχει παραμείνει η σχέση με τους συνεργάτες μου, όπως άρχισε. Να μην έχουν δημιουργηθεί προστριβές. Φυσικά και θέλουμε τα page views (έχω γίνει εξπέρ πια), από τα οποία φαίνεται πως ο κόσμος έχει αγαπήσει αυτά που κάνουμε και σου δίνουν κίνητρο να συνεχίσεις με ακόμα καλύτερα πράγματα. Αλλά θέλω να έχουν μείνει οι σχέσεις μου ίδιες. Να μην έχει αλλάξει κάτι”. Γιατί αν δεν το κατάλαβες, η Εβελίνα τελικά, προσδιορίζεται από τις σχέσεις που επιλέγει να έχει.