Το “Λοκάλι” θα γίνει το στέκι σου γιατί εκεί τα βρίσκεις όλα

24MEDIA

Φωτογραφίες: 24MEDIA/Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson

24MEDIA

Δες κι αυτό: Οι καλύτερες αυλές της Αθήνας για φαγητό

24MEDIA

Τα σχέδια στους τοίχους έχουν αρχαιοελληνικές επιρροές με σύγχρονα μηνύματα (έτσι συστήνεται και στην επιγραφή του), και η διακόσμηση «παίζει» με τσολιάδες, αγαλματίδια, pop art πίνακες και κάτι τσαγιέρες όνειρο. Όταν ξεπεράσεις την ομορφιά του εσωτερικού χώρου, που συνδυάζεται με την άνεση και δεν έχει αυτό το σον σον της άβολης καρέκλας, περνάς στη μεγάλη αυλή με τις μουριές και τα πλατάνια για να αράξεις με την παρέα σου, από τις 10 το πρωί έως τις 3 το βράδυ, όλες τις μέρες της εβδομάδας.

24MEDIA

24MEDIA

Το πρωί θα πιεις την καφεδάρα σου και θα φας το γλυκάκι σου, αλλά το αληθινό γλέντι ξεκινά από το μεσημέρι με φαγητό που, πραγματικά, δεν «παίζεται». Δεν υπάρχουν ορεκτικά και κυρίως πιάτα, αλλά φανταστικοί μεζέδες από κλασικές ελληνικές γεύσεις (που χωρίζονται σε κρεατικά, θάλασσα, λαχανικά, δημητριακά κλπ) που διατηρούν την απλότητά τους αλλά σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί εσύ δεν έχεις φτιάξει ποτέ γίγαντες τουρσί; Επίσης, κάτι πολύ σημαντικό. Κάθε πιάτο έχει δίπλα και την ένδειξη της χορτοφαγικής, vegan ή gluten free επιλογής. Πράγμα που δείχνει ότι το «Λοκάλι» σέβεται όλους τους πελάτες.

24MEDIA

Διάβασε κι αυτό: 5 μαγαζιά για να φας brunch στο κέντρο της Αθήνας

Και τι δεν έφαγα. Το μεγάλο τραπέζι γέμισε με πιάτα και γεύσεις που ήταν η μία καλύτερη από την άλλη. Οι γίγαντες τουρσί (τους θυμάμαι και τρέχουν ακούσια σάλια) είχαν γλυκό τσίλι, μαραθόριζα και πίκλες και έκαναν τόσο ελαφριά και λεμονάτη τη γεύση τους, που δε γινόταν να φας μόνο μία πιρουνιά (η συνηθισμένη μου σχέση με αυτό το όσπριο). Τα κολοκυθάκια με το τζατζίκι με μετέφεραν αυτοστιγμεί κάπου στον Αργοσαρωνικό και μ’έκαναν να ξεχάσω ότι πρέπει να γυρίσω στο γραφείο, με το «κράτσα κρούτσα» να σκάει στο στόμα σαν πυροτέχνημα.

24MEDIA

24MEDIA

Τα γεμιστά με κεχρί, κουκουνάρι, σταφίδα και μαϊντανό  (με την ντομάτα να είναι η πρωταγωνίστρια του πιάτου), έδωσαν μία εντελώς νέα εναλλακτική του κλασικού λαδερού φαγητού ενώ η ανοιχτή τραγανή πίτα με πέστο μαϊντανού και μαριναρισμένο κολοκύθι ήταν όντως ένας συνδυασμός πίτσας και παραδοσιακής πίτας. Αυτό που δεν περίμενα με τίποτα, ήταν ότι θα ενθουσιαζόμουν τόσο με το τυρί από κάσιους, που είχε γεύση φέτας και που είναι το απόλυτο πιάτο για vegans. Ένα πολύ ιδιαίτερο πιάτο (για μερακλήδες) είναι το κριθάρι με βασιλικό, γραβιέρα Αμφιλοχίας και φρέσκα θαλασσινά. Εγώ το έφαγα με χταπόδι. Βαρύ αλλά πεντανόστιμο.

24MEDIA

24MEDIA

Και περνάω στα πιάτα της θάλασσας που μύριζαν αρμύρα και σχεδόν άκουγες τα δίχτυα να βγαίνουν από το νερό. Έπαθα πατατράκ με τη γαρίδα σουβλάκι που συνοδευόταν από κρέμα πιπεριάς και χειροποίητα τσιπς πατάτας και χαμογέλασα με τη νοστιμιά των αλμυρών λουκουμάδων από μπακαλιάρο που συνοδεύονταν από παντζάρι, σκόρδο και πίκλα κρεμμύδι.

24MEDIA

Αν είσαι ορκισμένος κρεατοφάγος, μη φύγεις από το «Λοκάλι» αν δε δοκιμάσεις τις πανέ φτερούγες κοτόπουλο με πελτέ Σαντορινιάς ντομάτας και τηγανητές μπάμιες. Κοινώς, μετά από την επίσκεψή μου σε αυτό το μαγαζί, άρχισα να τρώω με πάθος γίγαντες και μπάμιες. Και το ίδιο θα πάθεις κι εσύ.

24MEDIA

Το λουκούλλειο γεύμα μου ολοκληρώθηκε με δύο γλυκά, και εδώ παίζεται (για εμένα) το αληθινό στοίχημα. Τα μαγαζιά με φαγητό πάσχουν συνήθως στις γλυκές γεύσεις και αν δε σου φέρουν γιαούρτι με γλυκό του κουταλιού (πάρτο από μπροστά μου να μην το βλέπω), θα έχουν κάτι σε χαλβά (άψητο), παγωτό ή κανένα λουκουμά. Εδώ ο κατάλογος σου δίνει 5 επιλογές. Η μελόπιτα και η πορτοκαλόπιτα έκαναν το μάτι μου να γυαλίσει αλλά τελικά δοκίμασα δύο εντελώς διαφορετικά (μεταξύ τους) γλυκά. Την πάστα ποντικάκι, το απόλυτα κλισέ επιδόρπιο που έπαιρνε η μάνα σου πριν 20 χρόνια από ζαχαροπλαστείο, και ήταν ό,τι πρέπει για σοκολατοφάγους. Το καλύτερο σημείο ήταν ότι μου το σέρβιραν σε actual ποντικοπαγίδα με ζαχαρωτο φρουτάκι (αντί τυριού). Και γέλασα και το καταβρόχθισα. Το σημείο όμως που με γονάτισε και με έκανε να δακρύσω (με χτυπήσατε στο ευαίσθητο σημείο μου), ήταν η ψητή κρέμα τριαντάφυλλο.

Μιλάμε για γαστριμαργική εμπειρία. Ελαφριά δροσερή κρέμα (κάτι μεταξύ πανακότα και τσιζκέικ) με ένα λεπτό μπισκότο με σουσάμι από πάνω. Αγκάλιασα το πιάτο και σκέφτηκα ότι είχα πολύ καιρό να φάω τόσο καλά (και ποιοτικά) σε ένα μαγαζί της πόλης μου.

24MEDIA

24MEDIA

Δεν ήταν εδώ το τέλος. Όπως με πληροφόρησε ένας εκ των τεσσάρων ιδιοκτητών, δίνεται πολύ μεγάλη βάση στο ποτό, εφόσον αυτοπροσδιορίζονται ως ελληνική pub και δε θέλουν να είναι μόνο spot για φαγητό. Με επιλεγμένη λίστα με καλά ελληνικά κρασιά, μπίρες και αποστάγματα (θα βρεις και ξένες ετικέτες), το δικό μου μάτι πήγε εκεί που χτυπά ο βουνίσιος ρυθμός. Στο τσίπουρο. Περιμένεις να σου πω ότι ήπια ένα απλό καραφάκι; Ε όχι δα. Στο «Λοκάλι» έχουν κάνει πρόβλεψη για τους νέους με τα χίπστερ γούστα και έχουν φτιάξει συγκλονιστικά κοκτέιλ με βάση το τσίπουρο. Εγώ ήπια το Local Old Fashioned On Tap με αρμπαρόριζα και φραουλίτσες. Τόσο ελαφρύ όσο χρειάζεται για να φας. Και για να επιστρέψω στο γραφείο χωρίς να τραγουδάω «Σαν περπατάς παραπατάς».

Το Λοκάλι: Σαρρή 44, Αθήνα, 210 3250673