ΕΞΟΔΟΣ

3 τυροπιτάδικα στην Αθήνα που αποτελούν αξία κλασική

123RF

Για μία Ηπειρώτισσα, η τυρόπιτα (εντάξει και η λαχανόπιτα και η κολοκυθόπιτα) είναι big deal που λέμε και στα Τζουμέρκα. Ας πούμε ότι η γεύση της στο στόμα σου ξυπνά εικόνες από τη γιαγιά να ανοίγει φύλλο το καλοκαίρι έξω στη βεράντα ή από τα νωχελικά μεσημέρια που τσιμπούσες σίγουρα από το ταψί λίγο φύλλο. Αν είσαι και εραστής της φέτας όπως εγώ, που τη βλέπω και κάνουν καρδούλες τα μάτια μου, τότε η τυρόπιτα αποτελεί μονόδρομο σε αυτήν τη ζωή. Αν δεν είναι σπιτική, τότε θα πρέπει να είναι μερακλίδικη και τέλος. Να ρωτήσεις κάποιον και να σου πει «α εκεί τρώνε τυρόπιτα οι Αθηναίοι εδώ και 100 χρόνια». Τα παρακάτω τυροπιτάδικα έχουν όνομα βαρύ σαν ιστορία και γεύση που σου προκαλεί συγκίνηση.

 

Άριστον (Βουλής 10)

Ο βασιλιάς της τυρόπιτας έχει το ανάκτορό του στην Βουλής 10, στο Σύνταγμα και η βιτρίνα του είναι από τις πιο φωτογραφημένες της πόλης. Από το 1910 δεσπόζει σε ένα στενό που είναι πέρασμα όλων των Αθηναίων και δε γίνεται να μην έχεις δοκιμάσει έστω και μία φορά στη ζωή σου. Βάλτο δηλαδή κάπου στα #tyropitagoals και θα με θυμηθείς. Έχει διάφορες χειροποίητες πίτες και κλασικά γλυκάκια ζαχαροπλαστείου (πιάσε ένα κοκάκι) αλλά εδώ ξεκίνησε η κουρού, και είναι σε ένα σημείο μόνη της γιατί είναι η star και το σήμα κατατεθέν του «Άριστον». Είναι ελαφριά, χωρίς λαδίλες και στο σωστό μέγεθος. Ό,τι πρέπει για να ξεκινήσει η εβδομάδα με αισιοδοξία.

Δες κι αυτό: Τα 5 μαγαζιά στην Αθήνα που κάνουν μερακλίδικη ομελέτα, σε περίπτωση που τη λιγουρεύτηκες

 

Μαμ (Πανεπιστημίου και Ιπποκράτους- Πεσμαζόγλου και Σταδίου)

Όταν ήμουν μικρή και οι γονείς μου δούλευαν στο κέντρο, περίμενα αυτή τη μία ημέρα της εβδομάδας (νομίζω τις Δευτέρες) που η μαμά μου θα γυρνούσε στο σπίτι με μία σακούλα από τυρόπιτες του «Μαμ». Δεν ξέρω από ποιο από τα δύο καταστήματα τις έπαιρνε και δεν έχει και καμία σημασία. Τι της κάνει τόσο ξεχωριστές; Το μικρό τους μέγεθος. Υπάρχει ο κίνδυνος να φας περισσότερες από αυτό που αντέχει το στομάχι σου; Ναι φυσικά, αλλά ποιος νοιάζεται; Το «Μαμ» το αξίζει, ειδικά όταν κάνεις ένα πέρασμα από την Πανεπιστημίου (και Ιπποκράτους) και ψάχνεις κάτι να συνοδεύει άριστα τον καφέ σου.

 

Μακεδονικόν (Σόλωνος 73)

Άλλη κλασική διαχρονική αξία στο κέντρο της Αθήνας. Η ονομασία σε προδιαθέτει περισσότερο για δοκιμή μπουγάτσας και όχι τόσο για κουρού. Ως νεοσύστατο μέλος της γειτονιάς των Εξαρχείων, δε γινόταν να μη δοκιμάσω μία μπουγάτσα με τυρί που είναι (κλασικά) μπαμπάτσικη, μυρωδάτη και τόσο βαριά όσο ταιριάζει σε μία βορειοελλαδίτικη γεύση. Αλλά θα επιστρέψω και για την κουρού. Όχι για μένα, για τη δουλειά.