OPINIONS

Είδαμε το Star Academy…και ζήσαμε για να το περιγράψουμε

To Star Academy είναι το τρίτο μουσικό talent show της τηλεοπτικής σεζόν που έκανε σημαία της το «back to reality» – είναι ωστόσο το πρώτο, στο οποίο οι παίκτες θα ζουν, σε όλη τη διάρκεια της βδομάδας έγκλειστοι σε μια «Μουσική Ακαδημία», επιχειρώντας να αναβιώσουν τις παλιές, ένδοξες μέρες του Fame Story.

Θεωρητικά λοιπόν, (μιας και χτες, ημέρα της επίσημης πρεμιέρας του παιχνιδιού, κανείς δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει, ακριβώς τους κανόνες του), υποθέτουμε πως το format θα είναι το ίδιο. Αλλάζει το όνομα.

Παρένθεση – χμμμ, μεγάλη παρένθεση : διατρέχοντας σήμερα, στα γρήγορα, τα social media για να δω τις αντιδράσεις των χρηστών στο πρώτο show, έπεσα πάνω σε «τοίχο» υβριστικών σχολίων που είχαν να κάνουν περισσότερο με το πρόσωπο του παρουσιαστή, την «κατάντια» του ενός ή του άλλου κριτή κ.λπ. Συμπεραίνω πως είναι μάλλον δύσκολο να κρίνεις ένα συμβάν έξω από το context του – και γιατί να το κάνεις άλλωστε ; Πρώτον, opinion are like assholes, δηλαδή «έχουν από μία» (σ.σ. παλιότερα, όταν δούλευα στην Ιmako, αυτό ήταν το αγαπημένο ρητό του «θείου» Πέτρου και το γεγονός ότι το ξέρω, με καθιστά και μένα αυτομάτως «ύποπτη») και δεύτερον, αν έβλεπες τον Χίτλερ να κρατάει αγκαλιά ένα μωρό, μάλλον, το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτόσουν είναι το αν ο Αδόλφος θα γινόταν καλός πατέρας. ΟΚ, πιθανόν αυτή η σύγκριση να είναι τραβηγμένη. Μιας και μιλάμε, όμως για ένα τηλεοπτικό γεγονός, ας μείνουμε καλύτερα σε αυτό.Τελεία, κλείνει η παρένθεση.

Το γεγονός, λοιπόν είναι πως – μετά από μια γκραν γκινιόλ βδομάδα με απανωτές αλλαγές προγραμματισμών, έναρξης πρεμιέρας, σύνθεσης κριτών – το πρώτο show του Star Academy έκανε «αυλαία» χθες, με μισή ώρα καθυστέρηση. Κακή αρχή, το μεγάλο delay πάντα νευριάζει τους τηλεθεατές, εκτός αν οφείλεται σε τεχνικούς λόγους. Κανείς, πάντως, δεν ζήτησε «συγγνώμη» γι’αυτό. Τεχνικά (αν και δεν διεκδικώ δάφνες ειδικού), είδα μια γρήγορη, δυναμική κίνηση της κάμερας, σε ένα μάλλον υπερφωτισμένο πλατό, με σοβαρά προβλήματα ήχου (σ.σ. πολλές φορές οι παίκτες δεν άκουγαν τους κριτές ή και το αντίστροφο, ενώ είναι μάλλον αμφίβολο αν όσοι τραγουδούσαν άκουγαν ό,τι έφτανε στα ακουστικά τους). Το σκηνικό δεν ήταν κακό, αν και η …οριζόντια διάταξη της ορχήστρας, είναι ασφαλώς μια «πρώτη». (Τι έγινε ; Δεν χωρούσαν πουθενά όλοι μαζί;)

Σε ό, τι αφορά τους παίκτες, η πρώτη εντύπωση είναι πως σαφώς αυτές δεν πρέπει να ήταν καλύτερες φωνές που πέρασαν από τις οντισιόν (αν και ποτέ δεν μάθαμε ποιος έκανε αυτές τις οντισιόν ). Λογικό, αν δεν θέλεις «έτοιμους τραγουδιστές» και σίγουρα απαραίτητο αν ψάχνεις περισσότερο characters για το reality μέρος του παιχνιδιού και λιγότερο καλές φωνές. Σε μερικές περιπτώσεις, πάντως, τα φάλτσα έσπαγαν τύμπανα. Επίσης, η Κύπρος φαίνεται να υπερεκπροσωπείται στο παιχνίδι με 5-6 παίκτες. Pas mal. Όσο για τα σύντομα ερωτηματολόγια – βιογραφικά των παικτών, τα social media «γλέντησαν» τα κορίτσια που δεν απάντησαν στην ερώτηση «έχεις κάνει one night stand», κι εγώ με κείνους που είπαν πως ναι, είναι star. OK, ας δούμε τώρα αν μπορούν να τραγουδήσουν κιόλας.

Οι πραγματικοί star κριτές, στην πρώτη τους εμφάνιση στο Star Academy ήταν περίπου ό,τι θα περίμενες από κείνους : η Ναταλία Γερμανού, γλυκιά και κομψά ειλικρινής, ο Πέτρος Κωστόπουλος έμπειρος και άνετος (με μια άνεση που ώρες ώρες άγγιζε τα όρια της προσβλητικής ειρωνείας), η Άννα Βίσση φανερά αμήχανη, αλλά με διάθεση να μιλήσει, να πάρει μέρος στο «αφήγημα» του παιχνιδιού (σ.σ. η στιγμή που τραγούδησε ήταν σίγουρα το highlight της βραδιάς)  και ο Νίκος Καρβέλας αναίτια  προκλητικός. Η παρουσία του, ο λόγος, η κρίση του (όταν την άρθρωνε και όταν την εξηγούσε στο κοινό η Άννα, που προφανώς έχει αναλάβει ρόλο ανεπίσημης μεταφράστριας της «καρβέλειας διαλέκτου») ήταν ένα τηλεοπτικό ή ακόμα και κοινωνικό «παράδοξο» : ένιωθες πως είχες μπροστά σου έναν άνθρωπο, που διαλαλούσε με κάθε τρόπο πως ήθελε να βρίσκεται κάπου αλλού, (διότι βεβαίως, ο ίδιος πιστεύει η νοημοσύνη του είναι ανώτερη από ό,τι έβλεπε ή έκρινε), αλλά έκανε διασκεδαστικά νούμερα τρέλας στο πλατό, σιωπούσε, ρωτούσε πως γράφεται το «αρωγός», φορούσε γυαλιά, πετούσε χυδαιότητες ή μυστήριες μπουρδολογίες για να «εξαργυρώσει» την επιταγή που έβαλε στην τσέπη. Ακριβώς όπως ένας ελέφαντας στο τσίρκο.

Η Κατερίνα Γκαγκάκη, πολύ όμορφη και classy, πολύ έμπειρη, πολύ καίρια στα σχόλιά της (σ.σ. το κομμάτι της παρουσίασης της σχολής, θα πρέπει να το  βάλει στο βίντεο η Κατερίνα Καινούργιου και να το βλέπει στο repeat για κανά μήνα, μπας και μάθει κάτι…), χθες ανέλαβε διπλό ή τριπλό ρόλο: ήταν διευθύντρια Σχολής, plus οne κριτής και αναπληρωματική παρουσιάστρια, μιας ολοφάνερα ο Μένιος Φουρθιώτης αδυνατούσε να διαχειριστεί το κομμάτι που του είχε ανατεθεί. Το γιατί την έβαλαν να κάθεται χωριστά, σαν τον ψωριάρη, είναι ένα μέγα και άλυτο σκηνοθετικό μυστήριο – χώρια που το δικό της πλάνο την αδικούσε, μιας και μερικές φορές έμοιαζε σαν να επεμβαίνει στο show – όπως γράφτηκε πολύ εύστοχα – «από τις κερκίδες του Παλέ ντε Σπορ».

Ο «κεντρικός» είναι μεγάλη ιστορία, που πρέπει να ξεκινήσει από την μικρή, πικρή διαπίστωση πως όλοι δεν κάνουν για όλα. Ο Μένιος, π.χ. δεν κάνει σίγουρα για παρουσιαστής show. Και δεν θα αναφερθώ στα απλά πράγματα, π.χ. το πώς φώναζε στην αρχή, ή τις 382 φορές που αναφέρθηκε στο «stage του Star Academy», τα σαρδάμ ή το ότι πρόφερε λανθασμένα ακόμα και το όνομα του χορηγού (Pani, αντί Panik Records), που μπορεί να είναι και προϊόν ενός δικαιολογημένου τρακ. Θα αναφερθώ στα τερατώδη γλωσσικά του λάθη («θα πάρει το αυτοκίνητο για να διανύσει τις πρώτες της καλλιτεχνικές επιτυχίες»; «ήταν υπεύθυνος για την καλύτερη έναρξη που παρακολουθήσατε στην έναρξη»;) και κυρίως στο γεγονός πως δείχνει διαρκώς εμβρόντητος  με ό,τι συμβαίνει τριγύρω του. Δεν έχει καμιά επαφή με τους παίκτες, αδυνατεί να συντονίσει ή να «διαχειριστεί» τους κριτές,(για να πω την αλήθεια, έμοιαζε μάλλον αγχωμένος πως ο Καρβέλας κάποια στιγμή θα σηκωνόταν και θα ΄φευγε) να γεμίσει τον κενό τηλεοπτικό χρόνο, να σχολιάσει, να «γκελάρει» με το κοινό, ή να συνδεθεί με τους τηλεθεατές.  Δεν είναι φιλικός, δεν είναι ευφυής, δεν είναι καν αστείος – συν ότι χτες, δεν μπορούσε καν να κατανείμει σωστά το χρόνο ανάμεσα στα τηλεοπτικά διαλείμματα, με αποτέλεσμα να απεραντολογούν όλοι στην αρχή και στο τέλος, η διαδικασία απλώς να «διεκπεραιώνεται» σε fast forward.

Τέλος, μιλώντας για κρίσεις, γεγονότα και context, να πούμε πως σύμφωνα με το «ραβασάκι» της Nielsen, το πρώτο show του Star Academy, απέσπασε ένα 13,8% στο δυναμικό κοινό (ήταν δεύτερο, πίσω από τον Alpha τις ώρες που μεταδιδόταν) και 14,3% στο σύνολο. Κι αυτό είναι γεγονός.