OPINIONS

Gay Pride: Και γιατί πρέπει να φωνάξεις στα μούτρα μου πως είσαι gay; Ούρλιαξε καλύτερα

Eurokinissi

«Δεν έχω πρόβλημα με τους gay, έχω πολλούς gay φίλους, αρκεί να μην προκαλούν». «Δε θέλω να ξέρω τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του, δεν με αφορά». «Δεν με πειράζει που είναι gay, με πειράζει που το διαλαλούν. Εγώ βγήκα να κάνω διαδήλωση που είμαι straight;». Σου θυμίζουν κάτι οι παραπάνω φράσεις; Σίγουρα όλο και κάπου τις πήρε το αυτί σου αυτές τις ημέρες. Ο Ιούνιος, που έχει οριστεί ως μήνας υπερηφάνειας για την ΛΟΑΤΚΙ (λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφισεξουαλικοί, τρανς, queer, intersex) κοινότητα, στη μνήμη της εξέγερσης του Stonewall Inn στις 28 Ιουνίου του 1969 στους δρόμους της Νέας Υόρκης, ενδείκνυται για τέτοιες ατάκες. Αντενδείκνυται δηλαδή, αλλά σιγά, πού ζούμε; Στο 2019; Α ναι, δίκιο έχεις, στο 2019 ζούμε.

Ο μήνας υπερηφάνειας (αγγλιστί Pride), κορυφώνεται σήμερα στην Αθήνα με το Gay Pride. Το Σύνταγμα πλημμυρίζει με τα χρώματα του ουράνιου τόξου και με αγάπη από ανθρώπους που στην καθημερινότητά τους, ζώντας σε μία κοινωνία όπου ακόμα και σήμερα κυριαρχούν τα έμφυλα στερεότυπα, σε έναν βαθμό μικρότερο ή μεγαλύτερο τους είναι ευκολότερο να κρύβουν την επιθυμία τους από το να τη ζουν ελεύθερα, όπως όλοι οι άλλοι. Θεωρείται για αυτούς (από πολλούς άλλους) ακόμα «φυσιολογικό» το  να πιστέψουν καλύτερα ότι περνούν φάσεις «πειραματισμού» από το να αποδεχθούν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό όπως το νιώθουν. Θεωρείται ακόμα και σήμερα από μεγάλη μερίδα της κοινωνίας «αχρείαστο» ή «προκλητικό» το να θέλουν να κρατήσουν από το χέρι τον άνθρωπό τους και «αφύσικο» αν και ευτυχώς νόμιμο το να ενώσουν τη ζωή τους ουσιαστικά και πρακτικά μαζί του, μόνο και μόνο επειδή μοιράζονται το ίδιο φύλο. Νομίζεις πώς δεν ισχύουν πια όλα αυτά; Νομίζεις πώς τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας ζουν τη ζωή τους και τον έρωτα απολαμβάνοντας ίσα δικαιώματα με τους υπολοίπους; Νομίζεις πώς είναι άτοπο να βγαίνουν στο δρόμο και να δηλώνουν κόντρα στη ντροπή και το κοινωνικό στίγμα, υπερήφανοι που είναι ο εαυτός τους;

Διάβασε ακόμα: Το Hollywood απαντά όπως πρέπει στην απαγόρευση των αμβλώσεων. Εύγε Hollywood

Έρχονται κάτι περιπτώσεις όπως της Melania Geymonat και της συντρόφου της Chris και σου υπενθυμίζουν πως όχι, τα μέλη της κοινωνικής αυτής ομάδας δε ζουν με τους ίδιους «κανόνες» όπως οι υπόλοιποι και μάλιστα πέφτουν συχνότερα από οποιονδήποτε straight θύματα βίας λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού.

 

Η Melania και η Chris βρίσκονταν σε ένα λεωφορείο στο Λονδίνο όταν μια παρέα νεαρών ανδρών αντιλήφθηκε ότι είναι ζευγάρι. Οι άνδρες τις πλησίασαν και άρχισαν να τους ζητούν πιεστικά να φιληθούν ενώ τους έκαναν διάφορα σχόλια για σεξουαλικές στάσεις και άσεμνες χειρονομίες. Τα δύο κορίτσια αρνήθηκαν και το επόμενο πράγμα που θυμάται η Melania είναι να αιμορραγεί. Όταν μίλησε για το περιστατικό στο ραδιόφωνο του BBC δήλωσε ότι μέχρι τώρα είχε υποστεί μόνο λεκτική βία. «Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι ότι η βία έχει γίνει ένα κοινό πράγμα, ότι μερικές φορές είναι απαραίτητο να βλέπεις μια γυναίκα να αιμορραγεί για να αντιδράσεις», σημείωσε η ίδια επισημαίνοντας όχι μόνο το γεγονός ότι τους επιτέθηκαν λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση και επειδή ήταν γυναίκες. Γυναίκες που έτυχε να αγαπούν άλλες γυναίκες.

Η βία έχει γίνει ένα κοινό πράγμα σίγουρα, έχουμε τόσο πολύ συνηθίσει σε αυτή, ωστόσο εγώ αλλού θέλω να σταθούμε παρέα: σε αυτό το «νεαροί» άνδρες. Νεαροί σημαίνει άνθρωποι της νέας γενιάς, άνθρωποι που μεγαλώνουν σε έναν κόσμο με θεωρητικά περισσότερη αποδοχή, που αγκαλιάζει το διαφορετικό λίγο περισσότερο, που δεν επιτρέπει άνθρωποι να ζουν μέσα στον φόβο και την ντροπή επειδή δεν μπορούν να μιλήσουν ελεύθερα για το πρόσωπο που ερωτεύτηκαν, δε μπορούν να ερωτοτροπήσουν δημόσια αν το θέλουν ή και που δε χρειάζεται να απαντούν σε κάθε είδους αδιάκριτες και προσωπικές ερωτήσεις αν το κάνουν, μια κοινωνία στην οποία όλοι είναι περισσότερο ελεύθεροι. Κι όμως υπάρχουν ακόμα τέτοιοι «νεαροί». Κι όσο υπάρχουν, τόσο θα υπάρχει η ανάγκη να ακούμε τους συνανθρώπους μας, να νιώθουμε περήφανοι για το θάρρος τους, να ενώνουμε τις φωνές μας με τη δική τους. Το αν υπάρχουν πιο αποτελεσματικές δράσεις για να διεκδικήσει κανείς τα δικαιώματά του είναι άλλο θέμα, αλλά όπως και να έχει, το Gay Pride έχει την ιστορική σημασία μιας επετείου για τα πρώτα μέλη της κοινότητας που μετά από μία εξέγερση διεκδίκησαν για πρώτη φορά τα δικαιώματά τους δημιουργώντας  το Gay Liberation Front. Και γι’ αυτό, για να θυμάται η κοινότητα κι εμείς μαζί της, ποτέ δε θα είναι αχρείαστη.

Ακόμα κι αν κανείς διατείνεται πως δεν τον αφορά τι κάνει ο άλλος στο κρεβάτι του, η αλήθεια είναι πως ακόμα και σήμερα το τι κάνει ο άλλος στο κρεβάτι του φαίνεται πως γίνεται κριτήριο για κάποιους ώστε να ασκούν εις βάρος του διακρίσεις, να τον μειώνουν, να τον υποτιμούν, να βιαιοπραγούν εναντίον του. Και άρα αφορά την κοινωνία, αφορά και εσένα κι εμένα και όλους μας το ότι οι διακρίσεις είναι ακόμα εδώ.

Ο καθένας έχει υποχρέωση να διαδηλώνει για τα δικαιώματά του, όπως μπορεί όταν αυτά συνεχίζουν να καταπατούνται και γι’ αυτό ακριβώς έχει λόγο υπάρξης το Gay Pride. Αν σε κάποιους φαίνεται πρόκληση, εγώ νομίζω πως είναι μια υπενθύμιση για όλα όσα οφείλουμε να εξισώσουμε ακόμα.

Διάβασε κι αυτό: Ζεις σε έναν κόσμο που κορίτσια καίγονται ζωντανά επειδή πολύ απλά τολμούν και μιλούν. Συγχαρητήρια

Άνθρωποι, σαν όλους εκείνους που αναρωτιούνται γιατί πρέπει κανείς να «διαλαλεί» πως είναι gay, οργανώνουν παρελάσεις υπερηφάνειας των straight, που θέλουν να βγουν και να υπερηφανευτούν το γεγονός ότι η σεξουαλική τους ταυτότητα δεν τους δημιούργησε ποτέ κανένα απολύτως πρόβλημα στις προσωπικές, συγγενικές, φιλικές και επαγγελματικές τους σχέσεις, κι αν θες να μιλήσουμε γι’ αχρειάστα πράγματα αυτό είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα. Φέτος δε, αποφάσισαν να βάλουν το πρόσωπο του Brad Pitt ως μασκότ τους γιατί τι καλύτερο από έναν straight, κούκλο και λευκό άνδρα για να είναι η μασκότ της ομάδας Super Happy Fun America; Μάλιστα στην ιστοσελίδα τους έχουν τον Pitt ανάμεσα στις δύο πρώην του, Angelina Jolie και Jennifer Aniston να τον διεκδικούν σε μία φωτογραφική σύνθεση, γιατί όπως φαίνεται η μασκότ των straight ανδρών πρέπει να είναι και περιζήτητη. O Brad Pitt δεν έχει πάρει επίσημα θέση στο θέμα αλλά σύμφωνα με το Refinery 29 που επικοινώνησε με το περιβάλλον του έχει ζητήσει την αφαίρεση του προσώπου του από το site. Φέρθηκε δηλαδή όπως οποιοσδήποτε άνθρωπος θα έπρεπε να φερθεί απέναντι στο όλο anti-pride κίνημα. Αγνοώντας το επιδεικτικά και διαχωρίζοντας τη θέση του.

Και φτάσαμε στο τελευταίο ζήτημα, αυτό περί θέσης. Την επόμενη φορά που θα ακούσεις αυτό το «δεν έχω πρόβλημα με τους gay, αλλά…» στάσου σε αυτό το «αλλά» και πάρε θέση. Πάρε θέση υπέρ μιας κοινωνίας που τους χωράει όλους και συμπεριφέρεται προς όλους το ίδιο. Υπέρ μιας κοινωνίας αληθινής αποδοχής. Υπέρ μιας κοινωνίας όπου το Gay Pride καταργείται όχι επειδή ενοχλεί, όχι επειδή προκαλεί, όχι επειδή είναι αναποτελεσματικό, αλλά επειδή είμαστε επιτέλους τόσο ίσοι που ο μήνας υπερηφάνειας έχει οριστεί για όλη την ανθρωπότητα, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Και αγκαλιά βγαίνουμε όλοι να παρελάσουμε γιατί αποφασίσαμε ότι είμαστε ίσοι και ως ίσοι θα αντιμετωπιζόμαστε από εδώ και μπρος, στα λεωφορεία, στους δρόμους, παντού.

Κεντρική φωτογραφία: Eurokinissi